Maud (47): “Ik besefte me ineens: dit is niet alleen mijn ADD”

Maud (47) is moeder van 2 kinderen, getrouwd en teamleider bij een groot bedrijf. Al heel jong wist ze dat ze net wat anders was dan anderen. Ze werd verteld dat ze onrustig was, ze had moeite met stilzitten en vergat dingen. Pas rond haar 30e kreeg ze de diagnose ADD (Attention Deficit Disorder). Met deze verklaring kreeg ze hulp, begrip en kon ze het dagelijks leven met ups en downs weer veel beter aan. Tot haar 40e. Alles veranderde. Ze werd sneller moe, kreeg te maken met stemmingswisselingen en raakte sneller overprikkeld. “Niet zoals ik mijn ADD kende, maar erger. Onbestuurbaar. En mijn vertrouwde trucjes werkten niet meer. Ik raakte er echt van in paniek.” 

Mijn geheugen liet me in de steek en thuis liep het vast. Mijn emoties leken me te overvallen. - Maud (47)

Stemmingswisselingen, geen energie en vergeetachtigheid

“Dingen die ik normaal makkelijk aankon, kostten ineens meer energie. Afspraken, mails beantwoorden en deadlines halen, begonnen me te ontglippen. Mijn hoofd voelde vol.” Haar partner had moeite met haar veranderde gedrag. Vooral haar stemmingswisselingen leken voor onbegrip te zorgen. ‘Je bent zo snel boos de laatste tijd. En dan weer verdrietig. En dan weer niks zeggen’. Ze voelde zich schuldig naar haar gezin. Ze had steeds minder energie, geen geduld, geen overzicht. Ze ervaarde vergeetachtigheid. Vergat dat ze afspraken had verzet en wie ze belde. Toen kwam het besef: dit is niet alleen mijn ADD. Het moet iets anders zijn.  

Alles wat ik had opgebouwd aan structuur, voelde als drijfzand.

Geen persoonlijke zwakte

Na wat zoeken op het internet besefte ze dat het de overgang moest zijn. Ze wist wel dat ze de overgang naderde en haar veranderde menstruatie een teken was. Maar hoe het met ADD en de overgang zat, wist ze niet. “Ik had echt niet bedacht dat hormoonveranderingen zo’n invloed zouden hebben op mijn ADD.” Wat ze eerder onder de controle had, ontspoorde ineens. De impulsiviteit en prikkelgevoeligheid; het werd allemaal intenser.  

Ze probeerde het eerst zelf op te lossen. Strengere routines, meer plannen. Uiteindelijk kwam ze zichzelf tegen. Ze kreeg een paniekaanval op kantoor. Midden in een vergadering. Toen wist ze: ik heb hulp nodig.  

Ze zocht hulp via een psycholoog met ervaring met ADD en de overgang. De zoektocht was niet makkelijk, maar uiteindelijk vond ze iemand. “En wat een verademing was dat.” Ze herkende alles wat Maud vertelde. “Ze vertelde me dat het geen persoonlijke zwakte was, maar een hormonaal versterkte kwetsbaarheid. Dat veel vrouwen met ADD tijdens de overgang compleet vastlopen, juist omdat ze jarenlang op wilskracht alles draaiende hebben gehouden.” 

De stap naar meer rust

Met de psycholoog bekeek ze wat anders kon. Minder streng voor zichzelf, minder prikkels en niet meer alles willen doen zoals vroeger. De psycholoog stelde voor om met de huisarts over hormoontherapie te praten. Maud greep deze kans met beide handen aan. Ze paste haar voeding en leefstijl aan en merkte na een aantal maanden ook effect van de hormoontherapie. “Wat een verademing! Ik kreeg weer meer rust in mijn hoofd en kon dingen weer coördineren. Ik was zo blij als een kind.” Ze ging ook tijdelijk minder werken om meer rust in haar hoofd te krijgen.  

Hoe gaat het nu met haar?

Inmiddels is Maud weer terug op haar werk, met duidelijke grenzen. Ze zegt het nu ook eerlijk als het teveel wordt. Thuis heeft ze vaste rustmomenten ingebouwd. Haar partner weet nu meer wat ADD doet in combinatie met de overgang. Er is weer ruimte voor luchtigheid en tederheid. “Ik ben nog steeds Maud. Nog steeds chaotisch, enthousiast, intens. Dat zal niet veranderen en heb ik geaccepteerd.” Ze geeft zich meer ruimte om te ademen en rust te nemen. “En dat is misschien wel de grootste winst. Zo kom ik de overgang wel door.” 

Tips en advies