Angelique (57) werkt als obstetrie- en gynaecologieverpleegkundige in het ziekenhuis. Ze heeft twee volwassen kinderen die al een paar jaar uit huis zijn en woont alleen met haar hond. Ze heeft een rijk sociaal leven en balanceert dat met haar werk en hobby’s, zoals motorrijden en concerten bezoeken. Lange tijd gebruikte ze de anticonceptiepil en merkte ze weinig van de overgang. Tot ze er op haar 50e mee stopte. Angelique: “Een jaar nadat ik was gestopt met de pil, kreeg ik moeite met nachtdiensten draaien en voelde ik me depressief.“
Angelique voelde zich verre van goed tijdens de overgang. Ze wilde starten met hormoontherapie, maar de huisarts dacht daar anders over. Het moest via een andere weg.
Toen ze op haar 50ste stopte met de pil, kwam ook haar menstruatie niet meer terug. “Ik weet dus niet precies wanneer ik de menopauze had en realiseerde me daardoor pas later dat ik in de overgang zat. Ongeveer een jaar nadat ik de pil niet meer slikte, merkte ik dat ik niet goed in m’n vel zat. Niet zozeer door opvliegers, maar mentaal. Ik voelde me somber, depressief en totaal niet mezelf,” vertelt Angelique.
Na een tijdje realiseerde ze zich dat het niet aan haar lag, maar dat de overgang haar wellicht teisterde. “Ik legde m'n klachten voor aan de huisarts, maar hij zei letterlijk: ik vind hormonen geen goed idee, daar krijg je borstkanker van. Ik vertelde hem toen dat die uitspraak gebaseerd was op een oud onderzoek, maar hij wilde nog steeds niet meewerken.”
Dankzij haar werk in het ziekenhuis vond Angelique een andere route: “Ik ben zelf obstetrie- en gynaecologieverpleegkundige, waardoor ik makkelijk een gynaecoloog aan zijn jasje kon trekken. Ik zei tegen hem: ik mis een stofje. Ik moet hormonen krijgen, want anders gooi ik mezelf van een berg in Nepal af en dat kan ik mijn dochter niet aandoen.”
De gynaecoloog schreef haar hormoontherapie voor. “Toen ik de hormoontabletten begon te slikken, voelde ik me binnen drie weken weer mezelf. Bizar hoe snel dat ging. Eerst dacht ik nog: het zal wel psychisch zijn. Maar nee, het werkte echt.”
Angelique: “Voordat ik met hormonen begon, had ik extreem depressieve gevoelens en deed ik eigenlijk niet zoveel. Na het nemen van de hormonen voelde ik me veel beter. Ik kon weer sporten, zat een stuk beter in m’n vel en had mijn leven weer terug. Ik had geen depressieve gevoelens meer en geen opvliegers. Mijn overgangsklachten waren nog maar minimaal.”
Ik heb mijn klachten bespreekbaar gemaakt met mijn werkgever. Daardoor kon ik stoppen met nachtdiensten draaien.
Hoewel ze voor hormonen is, vindt Angelique dat iedereen voor zichzelf moet beslissen wat ze wil. Angelique: "Ik hoor om me heen veel vrouwen die baat hebben bij het gebruik van hormonen. Als je jezelf niet meer herkent door alle klachten, dan zijn hormonen echt het proberen waard. Na drie weken voelde ik me alweer mezelf.”