Marieke (46): “Ineens sliep ik zo slecht, het begon me in te halen op werk”

Marieke (46) heeft een veeleisende baan als directeur van een middelbare school. De dynamiek van haar werk was juist wat haar zo boeide en onder andere wat het werk interessant maakte. Ondanks de hectiek, geeft het werk haar ook veel voldoening. Tot ze, uit het niets, moeite kreeg met slapen. “Mijn slapeloze nachten begonnen me in te halen op het werk. Ik maakte slordige fouten en was prikkelbaarder naar collega's en leerlingen toe.” 

“Ik was altijd die persoon die gemakkelijk acht uur per nacht maakte"

Waar ze voorheen nooit problemen had met slapen, merkt Marieke sinds een half jaar dat er iets is veranderd. Dat begon met wat vaker wakker worden, maar al snel lag ze uren te woelen. “Hoe moe ik ook was, elke nacht was ineens een strijd om in slaap te vallen. Als de wekker ging, voelde ik me vaak nog vermoeider dan toen ik naar bed ging,” vertelt ze openhartig. 

 
Die vermoeidheid begon zijn sporen achter te laten in haar werk.  “Ik maakte fouten die ik normaal nooit zou maken en was prikkelbaarder naar collega’s en leerlingen toe. Ik herkende mezelf niet meer en wist dat ik iets moest doen. In mijn werk is het cruciaal om niet alleen scherp, maar ook begripvol en vriendelijk te zijn.” 

Meer ondersteuning nodig?

Een slapeloze, vicieuze cirkel

Om haar nachtrust weer terug te vinden, ging de schooldirecteur op zoek naar een oplossing: “Ik probeerde van alles: kalmerende thee, een warm bad, geen schermen voor het slapengaan. Ik startte zelfs met mediteren, maar niets leek te helpen.” 

Hoewel ze inmiddels geniet van een dagelijkse meditatie, hielp het haar niet bij het oplossen van haar slaapproblemen. “Ik maakte me serieus zorgen over wat al die slapeloze nachten voor mijn gezondheid betekenden. Ik belandde in een vicieuze cirkel: ik was bang om naar bed te gaan, want het zal vast weer niks worden. Dan begon ik te piekeren en werd het inslapen ook een drama.” 

Toen viel het kwartje

Totdat een vriendin haar wees op een menopauzespecialist. Een beetje sceptisch maakte ze een afspraak. “Tijdens het introductiegesprek viel voor mij het kwartje: het was de overgang. Ik dacht dat ik hier pas na m’n 50ste wat van zou gaan merken, dus ik had zelf de link niet gelegd. Bovendien werd ik ook nog regelmatig ongesteld en was dus nog niet met de overgang bezig.” 

Het advies van de specialist? Dat begon bij het aanpakken van haar voeding. “Eerst zijn we gestart met het verbeteren van mijn spijsvertering, omdat dat direct invloed kan hebben op je slaap, zo vertelde ze me. Ik worstelde er ook al enkele jaren mee, maar was daar niet heel bewust mee bezig.”  

Ik ontdekte dat mijn lichaam andere behoeften had in de overgang en dat ik mijn eetpatroon daarop moest afstemmen.

De rol van de bijnieren

“Ook leerde ze me dat mijn bijnieren een steeds belangrijkere rol gaan spelen in de overgang en hoe ik daar dan goed voor kan zorgen,” gaat Marieke verder. “Ze adviseerde me supplementen die ik vanaf toen, nu zo’n vijf maanden geleden, dagelijks slik. Inmiddels pluk ik daar de vruchten van.” 

Wat ze zoal merkt na de aanpassingen die ze heeft gemaakt? “Ik merk nu dat m’n spijsvertering is verbeterd en voel me ook fysiek sterker. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik inmiddels zoveel beter slaap. Het begon ermee dat ik af en toe weer een nacht doorsliep, maar dat werd steeds regelmatiger. Ik voel me zoveel beter, alsof ik mezelf weer heb gevonden.”  

Tuurlijk zijn er nog momenten waarop het wat minder is, maar ik weet nu wat ik kan doen om ermee om te gaan.

Ervaringsverhalen