Mildred (46): “Laat je niet uit het veld slaan door één arts die je vertelt dat het erbij hoort"

Mildred is getrouwd, heeft samen met haar man een zoon en heeft als verloskundige honderden vrouwen bijgestaan tijdens de geboorte van hun kinderen. Ondertussen is ze zelf in de volgende fase van het vrouw-zijn aanbeland: de overgang. "Ik dacht dat ik de overgang wel gemakkelijk zou doorkomen dankzij mijn medische kennis. Dat het me zo hard zou treffen, had ik niet verwacht,” vertelt ze. 

De overgang verliep voor Mildred niet vlekkeloos. Opvliegers, minder zin in seks, vaginale droogheid en extreme vermoeidheid, het kwam allemaal voorbij. 

Van opvliegers tot futloosheid

De overgang begon voor Mildred met slapeloze nachten, omdat ze meerdere keren per nacht zwetend wakker werd. “Ik had dat nog nooit meegemaakt. Ik had het koud, dan weer warm, dan weer koud en ik bleef maar zweten.”  

Overdags hielden die opvliegers aan. “Ik kreeg het dan Spaans benauwd. M’n gezicht werd rood en voelde branderig aan. Als ik dan in de spiegel keek, schrok ik weleens van mezelf.” Ook had ze nog maar weinig zin in seks. “M’n libido was verdwenen en ik had ook last van een droge en geïrriteerde vagina. Dat hielp natuurlijk niet mee. Ik maakte me daar wel zorgen om, want die intimiteit was best wel belangrijk voor m'n man en mij.”  

Mijn man was heel begripvol in, maar toch voelde ik me schuldig. M’n interesse in seks was echt compleet verdwenen.

Wat ze het meest zorgwekkend vond van alles? De futloosheid. "De meest eenvoudige dingen voelden echt als een opgave voor me, zoals gezellig de kaarsjes aanzetten 's avonds of de vaatwasser uitruimen. Ik keek ‘s middags al uit naar het moment dat ik ‘s avonds weer in bed kon liggen. Echt niet te bevatten als ik er nu aan terugdenk."

Op zoek naar een oplossing

Mildred probeerde van alles om haar klachten te verminderen. “De halve drogisterij staat in mijn badkamer,” lacht ze. “Melatonine, magnesium, B-vitamines, ik probeerde elk advies uit, maar niets leek echt te helpen. Terwijl het dan voor vriendinnen wonderen verrichte. Dat vond ik soms best wel frustrerend moet ik zeggen.” 

Toen ze naar de huisarts ging, schoot ze daar niets mee op. “Hij zei dat de klachten vanzelf wel zouden wegtrekken,” vertelt ze. “Maar dat gebeurde dus niet. Ik begon m’n vertrouwen te verliezen en wist echt even niet meer wat te doen.” 

Collega’s

Op gegeven moment had Mildred het over haar klachten met een collega op werk. “Grappig genoeg wisten we van elkaar wel dat we door dezelfde dingen heen gingen. Ik zag haar weleens worstelen met die opvliegers en zij mij ook. Daar moesten we dan wel om lachen,” grinnikt ze.  

De collega vertelde over haar ervaring met een arts die haar  hormoontherapie had voorgeschreven. “Ik had op kantoor al wel opgemerkt dat haar klachten zoveel minder waren geworden. Toen ze me hierover vertelde, dacht ik: zou het ook iets voor mij zijn? Ik kreeg weer wat hoop, ondanks dat ik wist dat het niet hoefde te betekenen dat het bij mij zou werken.” 

Via de arts kreeg ze hormoontherapie

Mildred las zich goed in over hormoontherapie en kreeg het idee dat het haar ook zou kunnen helpen. Ze keerde met goede hoop terug naar haar huisarts en benadrukte nogmaals haar klachten. Ze vertelde dat haar collega zo’n baat had bij hormoontherapie en dat ze na zelf grondig onderzoek tot de conclusie kwam dat het voor haar mogelijk ook kan werken. “De huisarts zag de ernst van m’n klachten beter in en verwees me door naar een specialist. Die schreef me na wat aanvullende onderzoeken hormoontherapie voor. Ik was echt zo blij op dat moment,” vertelt ze. “Ik had het idee dat ik eindelijk geholpen werd.” 

Hoe dat verliep? “Ik merkte al vrij snel verbetering. Na een week of vier voelde ik me al stukken relaxter en energieker. Ik had veel minder opvliegers en ik had weer zin om dingen te gaan doen, ook in bed,” lacht ze.  

Ik heb soms nog wel een opvlieger, vaak als ik het heel druk heb of me gestrest voel. Maar die zijn echt niks meer vergeleken met wat ik eerst meemaakte.

Haar tip voor andere vrouwen? “Soms denk ik weleens: had ik dit maar eerder geweten, dan had dat me een hoop misère bespaard. Dus mijn tip zou zijn: laat je niet uit het veld slaan door een arts die je vertelt dat het erbij hoort. Want ik kan je vertellen: dat hoort het niet.”