In onze huidige maatschappij staan we vrijwel altijd aan. We rennen van hot naar her en aan de to-do-lijst komt nooit een einde. Daarbij komt dat wij vrouwen onszelf vaak geen rust gunnen, of in ieder geval niet voldoende. Dat heeft effect op de hormoonhuishouding en dat merk je tijdens de overgang.
Stress beïnvloedt jouw overgangsklachten. Waarschijnlijk meer dan je denkt. Zo zit dat.
We hebben een veeleisende baan of een eigen bedrijf, we zorgen voor een gezin en/of onze ouders en hebben een druk sociaal leven. En tussen de bedrijven door komen er via onze smartphone en tablet nog meer prikkels op ons af.
We hebben het idee dat we altijd bereikbaar moeten zijn en zijn vergeten hoe we even terugschakelen. Al die prikkels en drukte hebben hetzelfde effect op ons lichaam als een stressreactie bij een acute, levensgevaarlijke gebeurtenis.
We zitten genetisch eigenlijk nog zo in elkaar als de mens van voor de agrarische samenleving, de jagers en verzamelaars. In die tijd hadden we te maken met levensbedreigende situaties, zoals een aanval door een sabeltandtijger.
Je hersenen reageren op dergelijk gevaar door een domino-effect van reacties in je lichaam. Het sympathisch zenuwstelsel ontketent bijna onmiddellijk een vecht- of vluchtreactie die je lichaam klaarstoomt om in actie te komen en je in veiligheid te brengen. De stresshormonen adrenaline en cortisol spelen hierbij de hoofdrol.
Tegelijkertijd geeft de hypofyse, een kliertje onder in je brein, de bijnieren de instructie om cortisol te produceren. In een gevaarlijke situatie zorgt cortisol ervoor dat de bloedsuikerspiegel stijgt en de stofwisseling verhoogt. Zo komt er meer energie vrij om met de stressvolle situatie om te gaan.
Al met al een slimme (en logische) reactie van je lichaam om je klaar te stomen om in actie te komen.
Als je constant aan staat en niet voldoende rust neemt, geeft je lichaam deze reactie de hele dag door. Chronische stress dus. En dat is waar het voor veel vrouwen mis gaat.
Jouw lichaam maakt geen onderscheid tussen de stress van acuut gevaar (zoals een auto die op je afstevent terwijl jij op een zebrapad loopt) en de stress van altijd in de actiemodus staan. De reactie van het lichaam is misschien wat minder hevig dan bij acuut gevaar, maar wel constant aanwezig. Dat betekent dat je lichaam langdurig cortisol aanmaakt, en dat heeft effect op je gezondheid en hormoonhuishouding.
Een langdurige aanmaak van cortisol gaat ten koste van andere belangrijke lichaamsfuncties. De spijsvertering komt bijvoorbeeld op een laag pitje te staan, waardoor je voeding niet goed wordt verteerd en voedingsstoffen minder goed worden opgenomen. En dat terwijl je deze voedingsstoffen juist nodig hebt voor de aanmaak van hormonen. Veel vrouwen hebben dan ook spijsverteringsproblemen, zoals maagzuur, een opgeblazen gevoel en een prikkelbare darm.
Ook hunkert je lichaam naar een meer koolhydraten om te garanderen dat je genoeg energie hebt om te vluchten of te vechten. Dat is immers wat je lichaam denkt dat het nodig heeft: energie om jezelf in veiligheid te brengen.
Als dat te lang duurt, is je lichaam niet meer in staat om je bloedsuikerspiegel op peil te houden, ontstekingen te remmen en je immuunsysteem goed te laten werken. Het resultaat? Je voelt je vermoeid, zowel mentaal als fysiek, en opgejaagd.
Cortisol heeft dus op de lange termijn vergaande gevolgen voor je welzijn. Als je gedurende een lange tijd in de actiemodus staat en te weinig rust neemt, stijgt het cortisol zodanig dat het je hormonale systeem in de war brengt. Je lichaam is immers niet gemaakt om altijd in die ‘haast- en spoedstand’ te staan. Wat doet het stresshormoon precies met je geslachtshormonen tijdens de overgang?
De bijnieren, die cortisol produceren, zijn je back-upsysteem na de menopauze. Dat willen zeggen dat ze de benodigde hoeveelheid oestrogeen en progesteron produceren als je eierstokken daarmee zijn gestopt. Dat betekent dat je nu nog zuiniger wilt zijn op je bijnieren dan vóór de overgang.
Maar als jij constant onder druk staat en stress hebt, staan jouw bijnieren voor een keuze: welke hormonen maken we van de bouwstoffen? Omdat onze overlevingsdrang evolutionair gezien altijd voor gaat, kiest je lichaam voor de aanmaak van cortisol boven de aanmaak van oestrogeen en progesteron. Met als gevolg dat je hormonen uit balans raken.
Je lichaam doet precies dat wat nodig is, maar helaas is dat in de wereld waar we nu in leven niet altijd zo handig.
Vaak heb je zelf niet door dat je altijd in de actiemodus staan. Je leeft immers al jaren zo. Al die drukte en gejaagdheid is je referentiekader geworden.
Misschien merk je wel dat je klachten bijvoorbeeld verminderen tijdens je vakantie. Eigenlijk zegt dat al genoeg: op vakantie ben je wel ontspannen en krijgt je lichaam de kans om zich te focussen op de aanmaak van de geslachtshormonen in plaats van cortisol. Dat merk je direct.
Andere signalen die erop wijzen dat je zenuwstelsel overactief is (en je dus vaker rust mag nemen):
Herken je jezelf in meerdere punten? Je kunt de regie over je hormonen terugpakken door simpelweg vaker te ontspannen. Dat klinkt stiekem best goed, toch?
Hoe je jouw zenuwstelsel kunt kalmeren:
Ervaar je, om wat voor reden dan ook, veel stress tijdens de overgang? Je kunt door aanpassingen in je leefstijl en voeding en met ondersteuning van je gezondheid in deze levensfase ondersteunen en je zenuwstelsel kalmeren.
Bronnen
Als je gestrest bent of veel spanning in je lichaam voelt, kan mindfulness of een ademhalingsoefening helpen om de stressreactie in je lichaam te bedaren. Adem vier tellen in door je neus, houd je adem zeven tellen vast en adem in acht tellen uit door je mond. Doe dit vijf tot tien minuten. Op YouTube vind je nog veel meer ademhalingsoefeningen.